Laatste dagen zijn aangekomen

Jeetje, wat gaat de tijd snel. Ik ben alweer aangekomen  bij de laatste dagen van mijn reis. 

Terwijl ik dit typ, lig ik heerlijk op het strand. Wat zal ik dat gaan missen! 

Op dit moment ben ik in Hoi An, Vietnam en logeer in een homestay. Dat houdt in dat je bij mensen thuis logeert. Wat heb ik een lieve mensen getroffen. Elke ochtend maakt "oma" en heerlijk ontbijt (bananenpannenkoek) en krijg ik erna mijn nieuwe lievelingfruit: passievruchten. Daarna ga ik veelal een paar uur naar het strand. Het krioelt van de kippen op weg naar het strand, maar gelukkig heb ik, weliswaar om, een weg gevonden waar ik ze nog niet ben tegengekomen. Aan het einde van de weg zie je dan een mooi strand! Oké, als ik deze weg neem, moet ik wel 0,89€ betalen voor een bedje. Dat heb ik er meer dan voor over.

Echt, hier kom je tot rust en kan ik vooral alleen maar blij en dankbaar zijn. Geen overbevolking zoals je hebt als je naar Scheveningen gaat, maar alle ruimte! 

Als je wat te eten besteld hebt op het strand, wordt er naar familie thuis gebeld met de bestelling en een half uur later wordt het op het strand bezorgd. Mooi om te zien! En die club sandwich voor 3,90€ is heerlijk.

Afgelopen week trok er een typhoon naar het noorden van Vietnam en daar heb ik ook mee te maken gehad. Mega storm hier, veel regen, alles waaide weg en het water liep steeds hoger op. De mensen van m'n homestay bleven redelijk relaxt wat voor mij een graadmeter was. Toch heb ik op een gegeven moment, toen elektriciteit/internet uitviel, mijn tas gepakt en de belangrijkste spullen bij elkaar gelegd. Van collega's had ik een noodlampje gehad en deze lag braaf naast mij. Je  weet maar nooit. Gelukkig viel het mee en was het de dag erna alweer rustiger. 

Hoi An is een heel leuk, lief plaatsje om je te vermaken. Veelal tegen de avond ga ik hierheen. Smalle straatjes (waar hoera geen verkeer mag rijden, echt levensgevaarlijk hier af en toe met het verkeer. Ik ben elke keer zo blij ik als ik merk dat ik een taxi tref die rustig rijdt of als ik op de fiets zit en het is niet zo druk op de weg) en er heerst een relaxte sfeer. 

De vuilnisman loopt met z'n kar rond en iedereen gooit z'n afval in z'n kar. Heb wel medelijden met de man, want het is warm en dan moet je lopend dit werk doen wat echt wel zwaar is. 

Het is heerlijk om rond te dwalen door deze straatjes, ondertussen wat winkeltjes kijkend. Alle winkels hebben de beste prijs voor je en ze verkopen echt leuke dingen. 's Avonds komt er een nightmarket van de grond waar werkelijk alle 50 kraampjes hetzelfde verkopen. Alleen verschillen de prijzen heel erg. Het afdingen hoort erbij en ze zijn heel goed in spelen dat ze heel verontwaardigd zijn over de prijs die jij aan het bieden bent. Als ik wegloop, kan het opeens toch... Het blijft een mooi spel.

Avondeten wordt aangeraden op de plekken waar de locals ook zijn. Als ik daar ga zitten, zie je alle Vietnamezen kijken. Waarschijnlijk is dat, omdat ik keurig met vork en mes eet ipv met stokjes. 

Ook ben ik een avond in een gondel gegaan. Een man en zijn dochter van 4/5 jaar oud peddelden mij rond en mocht ik een wenskaarsje op de rivier laten. Een mooi schouwspel aan de rand van de stad doet je heel erg genieten van dit alles. Mooie figuren van lichtjes, allerlei lampionnen.... Heel gaaf om te zien!

Als ik terug denk aan hoe ik de eerste dag onwennig en al de straat op liep in Cambodja dan lijkt dat alweer maanden geleden. Oke, het is ook 2 maanden geleden, maar wat went reizen snel. Het is af en toe heerlijk om door m'n foto's en video's te gaan, omdat alles wat ik heb gezien en heb meegemaakt zoveel is. Elke foto roept een gevoel op en ik zal ze thuis nog veel kijken. Later zal ik een fotoboek ervan maken om alles vast te leggen.

Aanstaande woensdag vertrek ik naar Bangkok en zal ik daar een nachtje slapen om donderdagochtend om 5 uur op te staan om m'n vliegtuig te halen. Ik zal eerst landen op Helsinki om vervolgens een uur later naar Amsterdam te gaan. Gelukkig geen ellenlange tussenstop, al houd ik m'n mail angstvallig in de gaten. De heenweg zou ook een tussenlanding zijn van 3 uur. Als alles goed gaat, ben ik donderdagavond weer thuis. Thuis bij mij lieve katten, die ik heel erg heb gemist, m'n eigen bed en m'n eigen shampoo. Oke, als ik de dop goed op de fles had gedaan op dag 1 dan had ik 'n shampoo hier nog ook nog gehad. Helaas, dus niet m'n eigen shampoo en m'n haar is ondertussen touw. 

Deze dingen kan ik ondertussen wel naar uit kijken. 

Maar er zal ook een "traantje" vallen, want dat betekent dat het voorbij is. Maar zover is het nog niet. Ik heb nog 4 nachtjes.

Eerst nog genieten van Vietnam, de zon /zee/ strand, het relaxte/ontspannen gevoel wat ik nu heb en de lieve mensen hier!!!