Eerste dagen Thailand

Zooo aangekomen in Thailand. 

Cambodja achter mij laten was even lastig. Het land had mij zoveel gebracht. Ik heb daar echt geleerd dat ik heel goed alleen kan reizen. Dat er een heleboel lieve mensen zijn die je willen helpen en dat er zo ontzettend veel moois op de wereld is! Een mooie eye-opener voor mezelf waar ik best wel trots op ben.

Ik vind het bijzonder om hier in Azië te zien dat echt werkelijk waar alles kan. Hoorde een verhaal over een Cambodjaanse vrouw die een Nederlandse man had ontmoet en hij versje haar voor van alles... Daar kwam haar man achter. Hij heeft die Nederlandse man geluk gebeld om te ontmoeten... Eerste wat ie zei tegen die Nederlands man was iets van grote vriend, ben zo blij met jou.... Nou ik zou een overspelige man zo op de straat zetten. Maar geld, het gebrek eraan, doet gekke dingen.

Maar zo is het met alles.... Zodra ik hier met logica ga denken... Dat werkt dus niet hier. Alles gaat anders een dat maakt het voor mij ook genieten. Hoe georganiseerd ik ook ben, het is zo mooi om te zien het zonder organisatie ook goed komt.

Het vliegen naar Thailand ging goed, maar vervolgens een ellenlange rij voor de immigratie en dat om 00:15 uur. 

Na anderhalf uur was ik er doorheen en ging ik richting hotel. De straat was zelfs voor de taxichauffeur moeilijk te vinden. Daar kom je dan aan om 02:30 uur en staat er een vrouw je heel lief op te wachten.

De wijk was saai en er was weinig te doen. Bangkok is groot en veel te doen, maar hier geen eens een restaurant of iets. Dan maar tosti, opwarmmaaltijd en bananenbrood van de 7 Eleven. Maar ja, niet een plek om lang te blijven.

Snel een trein-, bus- en bootticket geboekt naar Koh Tao. 

De reis daarheen was ook weer een om in te lijsten. Om 19 uur zou de bus gaan, dat werd 21:30 uur en om 03:30 uur werden we allemaal wakker  gemaakt, want we waren al bij de boot aangekomen. 

Sta je dan, moe en midden in de nacht in de middle of nowhere. 

Op die plek wel een mega mooie zonsopgang gezien en die maakte een heleboel goed. Dan ben je opeens zo klein en intens gelukkig.

Gelukkig was de zee rustig en kon ik lekker slapen aan boord. Hoofd tegen muurtje, ogen dicht en tijdens het slapen zakte mijn hoofd naar beneden.... Pats, een harde klap! Eerst dacht ik nog, verder slapen, maar ik voelde op gegeven moment steken en een kloppend gevoel. Deppen met koud water en toch nog maar geslapen. Na een uur zag ik de schade; een steeds grotere bult boven mijn oog, mega hoofdpijn en last van bewegingen en geluid. Goed begin laten we maar zeggen. Vervolgens kwam mijn voet onder de loopbrug, brak een hengel af van mijn tas en hengel van mijn jumpsuit dacht ook mee te moeten doen. 

Gelukkig is de locatie hier heel mooi. Een huisje aan een mooie tuin, heerlijk (warm) zwembad, zee en levendig centrum.

Even rustig aan deze dagen met mijn hoofd, die is nu nog steeds pijnlijk, maar ik blijf genieten!

Overmorgen vertrek ik met de boot naar Koh Phnanhan, een volgend eiland. Daar slaap ik in een bungalow aan het strand....