Geschiedenis en daarna strand

Jeetje, alweer 1,5 week verder en de rust is er! De eerste dagen waren moeilijk en alleen, maar ik ben mijn plan gaan volgen. Ik heb genoten van Siem Reap en ben na 4 dagen naar Phnom Nem gegaan. Dat was een busrit van 6,5 uur en ik vond het heerlijk onderweg. Mensen kijken en me afvragen hoe dit alles zo kan. Ik zie overal winkeltjes, mensen met rijdende winkeltjes en vraag me echt af hoe deze mensen kunnen overleven. Want het zijn niet een paar (rijdende) winkeltjes....Wel honderden.... En dan ook al voorbeeld, een rijdend winkeltje met gekookte eieren. Ik zie die mensen ook amper wat verkopen. Dat grijpt me best aan een dan realiseer je je hoe goed je het hebt.

In Phnom Nem had ik een goede kamer en naast mijn hotel een heerlijk restaurant. Daar heb ik een paar avonden gegeten, omdat ik 's avonds het fijn vindt om niet door alle donkere Staten te hoeven. Ik heb de centrale markt bezocht. Wat een wirwar van mensen, koopwaar etc. Daar heb ik in een stalletje mijn nagels laten doen. Zat ik dan tussen de locals. Het leverde, behalve mooie nagels, een heel mooi gesprek op met die mevrouw. Ze werkte hard om te genieten van haar leven. Verder heb ik op een andere dag de gevangenis bezocht en de Killing Fields. Nog geen 40 jaar geleden was hier oorlog.... Bizar idee! De gevangenis is in tact gebleven en ik heb daar rond gelopen vol ongeloof. De cellen waren mega klein. Ik zou er niet kunnen liggen, want ben met mijn 1.74 te groot. Het was er ook onmenselijk warm! Na 5 minuten was ik doorweekt en kon ik me alleen maar afvragen hoe dat voor alle gevangen geweest moest zijn. Denk een hel. Er was een foto-expositie en de angst in de ogen van de mensen was zo goed te zien. Die blikken hebben mij erg aangegrepen.  Daarna ging ik naar de Killing Fields waar de massagraven zijn. Ik had op internet gelezen dat bij veel regen je tijdens het lopen kon stuiten op botten die uit de grond staken. Gelukkig was het weer goed....Hier heb ik met een headset op een rondleiding gedaan.

Meest indrukwekkende? Massagraf van de kinderen. Bizar. Naast dit graf  stond een boom met geluidsinstallatie. Zo kon niemand die baby's en kinderen horen huilen als ze vermoord werden en de baby's/ kinderen konden tegen de boom geslagen worden!   Echt, dat verhaal gaf me kippenvel! Zo oneerlijk al die onschuldigde baby's / kinderen en volwassenen.. Ook was er een monument waar alle gevonden schedels werden bewaard. Dat was ook heel scary en deed het aantal doden zich echt tonen. Een toren van een meter of 30 hoog, vol met schedels.... Dan is nog niet eens alles opgegraven. Een grote, zware bladzijde in de geschiedenis van het land.

Gisteren heb ik de bus naar Sihanoukville gepakt en dat was een iets andere rit. Hier een kleiner busje en de wegen waren minder goed te begaan. Vol hobbels hebben we toch onze bestemming aan het einde van de dag bereikt en daarna heb ik de ik een tuktuk gepakt om bij mijn bestemming te komen . ik zit nu in de kustplaats en heb een bungalow. Het ziet er goed uit. Vanochtend de dag begonnen met ontbijt aan huis. Bij de receptie moet je doorgeven wat je wilt ontbijten en dat brengen ze je dan bij je huisje. Daarna ben ik naar het strand gegaan.Wat een oase van rust is.het hierop het strand. De  locals vlogen op mij af om hun zonnebrillen (sorry, heb er al één), eten en massages aan te bieden. Ik kreeg al voordat ik het doorhad een touwtje op m'n been om deze te ontharen. Pijnlijk en daarna vriendelijk bedankt! Het is heerlijk  op het strand te liggen, te genieten van de omgeving, te observeren van de locals en gewoon na te denken of juist niet te denken.... Zo aan het strand realiseerde ik mij dat ik op het moment echt geniet!